با بالا آمدن روغن و حرکت دیافراگم رو به بالا، پلاتین‌های برقرار کننده جریان از هم دور شده و چراغ خاموش خواهد شد. به محض کاهش فشار روغن که می‌تواند ناشی از یکی از عوامل گفته شده باشد، دیافراگم به پایین آمده و در نتیجه اتصال دو پلاتین برقرار می‌شود و چراغ اخطار روغن روشن خواهد شد.

در برخی خودرو‌ها خصوصا انواع قدیمی، نمایشگر فشار روغن که به گِیج روغن نیز نامیده می‌شود، از نوع عقربه‌ای است.

نوع عقربه‌ای نیز می‌تواند به دو صورت الکتریکی و یا مکانیکی باشد که هر‌کدام ویژگی‌ها و خواص مثبت و منفی خود را دارند.

در نوع مکانیکی، روغن از طریق یک اتصال از روی بدنه و بلوک موتور به کمک یک لوله فلزی که معمولا از جنس آلومینیوم و یا مس است و یا لوله‌ای پلاستیکی به سمت گیج فرستاده می‌شود که این روغن، درون گیج روغن وارد یک بخش بسته می‌شود و با فشار به صفحه مقابل، آن را به جلو می‌راند.

چاینیزلند

این صفحه مستقیما به عقربه نمایشگر متصل است و با افزایش و یا کاهش فشار روغن و در نتیجه تغییر در وضعیت صفحه متصل به عقربه، عقربه حرکت کرده و در نتیجه میزان فشار روغن از روی گیج به اطلاع راننده خواهد رسید.

در این نوع نمایشگر باید مراقب سلامت لوله روغن باشیم چراکه خرابی آن هم منجر به پایین‌آمدن دقت کاری می‌شود و هم سوراخ‌شدن این لوله باعث نشتی روغن و آلودگی و سپس کاهش سطح روغن موتور و بروز مشکلات دیگری خواهد شد.

ضمن اینکه این مدل نمایشگر محدودیت‌هایی در استفاده و جانمایی در داشبورد و مجموعه نمایشگر و… خواهد داشت.

چاینیزلند